De Miroku-geweren zijn zeer goed gemaakt.
Als de conditie identiek was, zou ik elke keer voor het Belgische geweer gaan. De gravure was met de hand gegraveerd en de verzamelwaarde zal altijd hoger zijn. De identificatieschriften op het Belgische geweer zouden me zorgen baren. Als het op de bout staat, dan zou het misschien nog steeds de moeite waard zijn. Ik zou om korting vragen.
Het model uit 1965 is niet D&T voor een op de loop gemonteerde richtkijker. Een model uit 1963 zou nog steeds de oude stijl kolf hebben met een greepschroef. Deze kolven zijn voor zover ik weet niet verkrijgbaar.

 

De Miroku-geweren zijn zeer goed gemaakt.
Als de conditie identiek was, zou ik elke keer voor het Belgische geweer gaan. De gravure was met de hand gegraveerd en de verzamelwaarde zal altijd hoger zijn. De identificatieschriften op het Belgische geweer zouden me zorgen baren. Als het op de bout staat, zou het misschien nog steeds de moeite waard zijn. Ik zou om korting vragen.
Het model uit 1965 is niet D&T voor een op de loop gemonteerde richtkijker. Een model uit 1963 zou nog steeds de oude stijl kolf hebben met een greepschroef. Deze kolven zijn voor zover ik weet niet verkrijgbaar.

Goed gemaakte, mooie en nauwkeurige schutters. Ik bezit vier 1885's, drie in .22 en één in .38-55. Ik vind de exemplaren die door US Repeating Arms zijn geïmporteerd leuk omdat ze zo lijken op de 85's die vroeger werden gemaakt~!

 

Geen expert, maar geen fan van wapens met persoonlijke "ID's" van vorige eigenaren die erop zijn gekerfd/gestempeld. Ook het inpakken in "bubbeltape" zou noremf (rust in vrede) kunnen laten draaien. De ID's van de vorige eigenaar zouden me naar het Miroku-geweer sturen.

 

Ik had een veel langer antwoord waarin ik alle voor- en nadelen uitlegde. Maar het prachtige systeem besloot het uit te spugen en mijn antwoord niet te plaatsen.

 

Voor mij is het antwoord "Geen van beide".

De nummers van de grendelblokken verminderen de waarde, tenzij je er een andere kunt vinden. De meeste mensen zullen zo'n wapen links laten liggen. De juiste heeft drie keurmerken. Sommige van de latere Belgische wapens hadden er maar één. Ikzelf kon het niet aanzien om naar iemands nummer te kijken. Als ik er geen goede kon vinden, zou ik er een nieuw Miroku-blok in zetten.
Zoals het er nu uitziet, is het een schuttersklasse. Zelfs met een ander blok is het nog steeds een schuttersklasse, maar een die zijn waarde iets beter zou moeten behouden.
Vergeet niet, je koopt wapens omdat je ze leuk vindt, niet vanwege een zogenaamde investeringshoek. Ik ben dol op blond Frans walnoothout, dat ben jij duidelijk niet. Dat is weer een nadeel.
Ahhh,...Geeft de jongere generatie überhaupt om verzamelbaarheid of alleen om bruikbaarheid?
Iemand daarbuiten heeft een NIB Miroku die echt NIB is. Het zou niet zo moeilijk moeten zijn om te vinden.
De juiste dingen kosten vaak wat extra moeite.
Ben je al in een echte wapenwinkel geweest, een die misschien een vers exemplaar heeft of bestelt, en niet alleen een grote winkel?

 

Mijn advies is om geen van beide te kopen en te blijven zoeken...ongeacht welke je koopt, iemand hier zal je vertellen dat je de verkeerde hebt gekocht...Ik heb een zeer matige Japanse gehad, een zeer mooie Japanse die ik aan mijn schoondochter heb gegeven en een late model Belgische die ik heb gehouden.

 

Als je de tijd neemt, zal er een geweldige Belgische SA-22 verschijnen.

De sleutel is om je ogen open te houden en geld op zak te hebben, voor het moment dat het zover is.

 

Ik had gehoord dat Miroku iets aan het geweer had veranderd toen het voor het eerst naar Japan werd gestuurd om te worden vervaardigd. Het had te maken met de manier waarop de loop aan de ontvanger is bevestigd.

 

Is er een mogelijkheid van "zout hout" in SA22's?
Roest die in het hout dringt, zou verdacht zijn. Ik zou het hout verwijderen en de geblauwde oppervlakken op roest controleren.

 

Ik ben geen expert. Maar sommige van de oudere FN-geweren hebben een vaste pal om de loopring vast te zetten. Na verloop van tijd snijdt dit een groef in de ring en slijt de pal, zo erg zelfs dat je de actie niet strak genoeg kunt krijgen om nauwkeurig te zijn. Deze onderdelen kunnen worden vervangen door de nieuwere onderdelen, die veergeladen palen hebben, maar de Miroku wordt ermee geleverd. En lost alle andere bekende zwakheden van de oudere modellen op.

Als je een onbeschadigd geweer van BP of CB wilt, hebben ze soms wel dozen achterin.

Ik ben geen grote fan van het geweer met de glanzende kolf. En ik zou een FN in Frans walnoot kopen. Als je gewoon een goede schutter wilt, zoek dan naar een onbeschadigde Miroku in de doos. Of doe zoals ik en koop een Norinco ATD voor de helft van het geld.

Deze plek heeft altijd een geweldige selectie van gebruikte FN's Simpson Ltd

 

Ik ben het ermee eens dat afwachten het beste zou zijn, maar ik denk dat ik de Belgische versie zou verkiezen, gezien een of/of scenario. Ik hou ook van blond hout op de ATD's. De Belgische versie behoudt de waarde beter, zelfs met de SS#-gravering op de bout. Het zou mij persoonlijk niet storen, maar je zou gewoon de tijd kunnen nemen en uiteindelijk een vervangende bout kunnen vinden.

Vanuit een mechanisch oogpunt vond ik de eerdere versies met de bout door de pols van de kolf beter. De latere versies gebruikten een paar variaties om de kolf vast te houden, en ze werken allemaal prima, maar ik vind het fijn dat hij volledig los staat. Ik hou ook van de geweerlopen met groeven, omdat ik mijn SA-22's zelden uit elkaar haal, het vizier achteraan op de loop kan blijven zitten en de cantilever-montages zijn ofwel de dunne, aluminium vintage exemplaren, de massieve en volumineuze stalen exemplaren, of de ietwat volumineuze en kitscherige huidige exemplaren. Er zijn er nog meer, dat weet ik, maar ze vallen in deze categorieën.

Ik weet dat dit sommige mensen kan irriteren, maar ik heb er een paar gehad en aan nog veel meer SA-22's gewerkt, en ik heb de indruk dat de Miroku-versies iets harder staal gebruiken. Dit is gebaseerd op de slijtage die ik heb gezien op de schroefdraad van de loop en de schroefdraad in de ontvanger op de Belgische modellen. Nu weet ik dat de Belgische geweren ouder zijn en waarschijnlijk vaker uit elkaar zijn gehaald, maar zelfs de Japanse geweren met veel uit elkaar halen lijken er beter uitziende schroefdraad te hebben. Gewoon mijn subjectieve mening. Het maakt me niet veel uit, want zoals ik al zei, ik haal de mijne zelden uit elkaar, maar ik dacht dat ik dat wel even zou melden.

Dus, als pure schutters, vooral als je van plan bent hem vaak uit elkaar te halen om hem in een koffer op te bergen, zou ik voor de Miroku-geweren gaan en me geen zorgen maken over de wederverkoopwaarde. Als je van plan bent er veel mee te schieten en hem een beetje uit elkaar te halen, zou ik voor de Belgische versie gaan.

JMO

TBR

 

Sportsmans Warehouse heeft de SA22 voor dezelfde prijs en degene die ik aan de balie heb gezien, zijn altijd in perfecte staat. Waarschijnlijk omdat ze ze niet elke avond weghalen en opbergen? Op dit moment tonen ze dat ze niet op voorraad zijn, maar het zou eenvoudig zijn om op een notificatielijst te komen voor wanneer ze op voorraad zijn of er een te bestellen om op te halen... Het komt erop neer dat ik de vroege Belgische versies met het lichte hout prefereer, maar die zijn tegenwoordig schaars en de meeste mensen lijken te denken dat ze verguld zijn als je naar de prijzen kijkt die ze vragen... Ik geef de voorkeur aan de verzamelbaarheid, maar ik zou ook zonder aarzelen een Miroku-versie nemen als er een voor de juiste prijs werd aangeboden. Voor mij leek het monteren van een richtkijker op een van deze kleine geweren er altijd een beetje misplaatst uit te zien en ik schoot er toch liever mee met open vizier. Ik heb genoeg geweren met richtkijkers gemonteerd, maar deze leken altijd een geweldig geweer om gewoon in het bos rond te dwalen en doelen van de gelegenheid te nemen met open vizier... maar dat ben ik gewoon... Bob

 

Bedankt allemaal voor de antwoorden. Ik waardeer alle input. Ik heb geen haast om iets te kopen, ik heb gewoon een recente interesse in oudere ontwerpen van randvuurwapens van hout/staal....ook op zoek naar een 39A en 9422 om aan mijn collectie toe te voegen. Maar wat ik merk, is dat de wapens die lokaal worden gevonden ongelooflijk overprijst en rommel zijn in vergelijking met wat ik op Gunbroker zie. Ik vond bijvoorbeeld een heel mooi, bijna ongerept, 39A uit het midden van de jaren 60 (geen doos of papieren), maar ze wilden $1399.....op GB zou dat ons een spectaculair voorbeeld opleveren van wat ik zie....maar misschien weet ik niet genoeg om te begrijpen waarom ze dat vragen, daarom ben ik hier om onderzoek te doen en alles te leren wat ik kan.

Ik ga vanmiddag nog een paar andere bekijken bij een andere LGS, ze zeggen zelfs dat ze er vier op voorraad hebben, wat moeilijk te geloven was (misschien iemands collectie gekocht?)... geprijsd van $499 tot $699, twee België twee Miroku....conditie varieert...

Ik ben eerlijk gezegd gewoon op zoek naar een schutter, niet per se een verzamelaar omwille van het verzamelen. Want zoals ik al zei, een bijna perfect, zeer verzamelbaar geweer zou voor mij niet "perfect" zijn, omdat er nooit mee geschoten zou worden, dat is niet wat ik wil. Maar als een in België gemaakt geweer voor ongeveer dezelfde prijs als een NIB Miroku over, zeg, 30 jaar, wanneer mijn zoon mijn wapens erft, meer waard zou zijn, dan zou ik liever de in België gemaakte hebben (klopt dat?). Het klinkt alsof dit het geval zou kunnen zijn. Als ik een "NIB"-geweer koop, zal het over 30 jaar waarschijnlijk "gebruikt maar in goede staat"-markeringen/slijtage hebben en in een vergelijkbare staat verkeren. Ik begrijp dat er geen manier is om te weten wat de toekomstige markt zal brengen.

Ik begrijp dat de kwaliteit erg vergelijkbaar is. En als ik het geweer echt leuk vind, zal ik er bijna zeker nog een kopen. "Beide" is altijd het beste antwoord.

Ik heb BPS gevraagd of ze een nieuwe achterin hadden, dat hadden ze niet. Ze zouden er ook geen voor mij bestellen, maar ze vertelden me dat ik het online kon bestellen, wat ik niet kon omdat er geen SKU voor was.... Ik heb ook 4 verschillende LGS gevraagd en GEEN van hen zou er een voor mij bestellen. In godsnaam, waarom haten ze geld? De ene plek die er wel een zou bestellen, wilde $899 voor het $699-geweer... Ik ben ook ongelovig dat jullie de prijs "naar beneden praten". Ik heb het gevraagd, ik vraag het altijd zeker bij gebruikte wapens. Maar nog nooit, in 20 jaar wapens kopen, is iemand overstag gegaan, behalve misschien belasting besparen met contant geld.....wat doe ik verkeerd?

Ik ben ook op zoek naar de 39A, 9422, misschien nog een 1906 om mijn "eerste wapen op 12-jarige leeftijd" 1906 te vergezellen, en alle "goede" Remington pompacties... Dus ik ben nieuw in dit "verzamelen" als je het zo kunt noemen. Ik heb ongeveer twee dozijn andere "moderne" vuurwapens, maar ik ben er verveeld mee geraakt en op zoek naar iets met karakter. Ik weet zeker dat ik een paar "missers" zal kopen als ik begin, wat oké is. Voor mij is het oké als ik $200 verlies op een in België gemaakte SA-22 door hem over, zeg, twee jaar voor $400 te verkopen (en nu $600 te betalen), dan heb ik hem twee jaar gehad, ermee geschoten en ervan genoten voor $200.

Dus hoewel ik er misschien nog een nieuwe koop, zal ik gewoon geduldig zijn op de gebruikte markt. Ik hou van de jacht!

 

Bedankt allemaal voor de antwoorden. Ik waardeer alle input. Ik heb geen haast om iets te kopen, ik heb gewoon een recente interesse in oudere ontwerpen van randvuurhout/stalen geweren....ook op zoek naar een 39A en 9422 om aan mijn collectie toe te voegen. Maar wat ik merk, is dat de geweren die lokaal worden gevonden ongelooflijk overprijsd en rommel zijn in vergelijking met wat ik op Gunbroker zie. Ik vond bijvoorbeeld een heel mooi, bijna ongerept, midden jaren 60 39A (geen doos of papieren), maar ze wilden $1399....op GB zou dat ons een spectaculair voorbeeld opleveren van wat ik zie....maar ik weet misschien niet genoeg om te begrijpen waarom ze dat vragen, daarom ben ik hier om te onderzoeken en alles te leren wat ik kan.

Ik ga vanmiddag nog een paar anderen bekijken bij een andere LGS, ze zeggen zelfs dat ze er vier op voorraad hebben, wat moeilijk te geloven was (misschien heeft iemand een collectie gekocht?)...geprijsd van $499 tot $699, twee België, twee Miroku....conditie varieert...

Ik ben eerlijk gezegd gewoon op zoek naar een schutter, niet per se een verzamelaar omwille van het verzamelen. Want zoals ik al zei, een bijna perfect, zeer verzamelbaar geweer zou voor mij niet "perfect" zijn, omdat er nooit mee geschoten zou worden, dat is niet wat ik wil. Maar als een in België gemaakt geweer voor ongeveer dezelfde prijs als een NIB Miroku over 30 jaar meer waard zou zijn als mijn zoon mijn geweren erft, dan zou ik liever de in België gemaakte hebben (klopt dat?) Het lijkt erop dat dit het geval zou kunnen zijn. Als ik een "NIB" geweer koop, zal het over 30 jaar waarschijnlijk "gebruikt maar in goede staat" markeringen/slijtage hebben en in een gelijkwaardige staat verkeren. Ik begrijp dat er geen manier is om te weten wat de toekomstige markt zal brengen.

Ik begrijp dat de kwaliteit erg vergelijkbaar is. En als ik het geweer echt leuk vind, zal ik er bijna zeker nog een kopen. "Beide" is altijd het beste antwoord.

Ik heb BPS gevraagd of ze er een nieuwe achterin hadden, dat hadden ze niet. Ze zouden er ook geen voor me bestellen, maar ze vertelden me dat ik het online kon bestellen, wat ik niet kon omdat er geen SKU voor was.... Ik heb ook 4 verschillende LGS gevraagd en NIEMAND zou er een voor me bestellen. In godsnaam, waarom haten ze geld? De ene plek die er een zou bestellen, wilde $899 voor het $699 geweer...Ik ben ook ongelovig dat jullie de prijs "naar beneden praten". Ik heb het gevraagd, ik vraag het altijd zeker voor gebruikte geweren. Maar nog nooit, in 20 jaar geweren kopen, is iemand overstag gegaan, behalve misschien belasting besparen met contant geld....wat doe ik verkeerd?

Ik ben ook op zoek naar de 39A, 9422, misschien nog een 1906 om mijn "eerste geweer op 12-jarige leeftijd" 1906 te vergezellen, en alle "goede" Remington pompacties...Dus ik ben nieuw in dit "verzamelen" als je het zo kunt noemen. Ik heb ongeveer twee dozijn andere "moderne" vuurwapens, maar ik ben er verveeld mee geraakt en op zoek naar iets met karakter. Ik weet zeker dat ik een paar "missers" zal kopen als ik begin, wat oké is. Voor mij is het oké als ik $200 verlies op een Belgium SA-22 door het over twee jaar voor bijvoorbeeld $400 te verkopen (en nu bijvoorbeeld $600 te betalen), dan heb ik het twee jaar gehad, ermee geschoten en ervan genoten voor $200.

Dus hoewel ik er misschien nog een nieuwe koop, zal ik gewoon geduldig zijn op de gebruikte markt. Ik hou van de jacht!

Ja, de jacht is wat je in sommige gevallen drijft, het kan net zo bevredigend zijn als het eindresultaat. Persoonlijk hou ik van de met olie afgewerkte vroege geweren met blond hout en gegroefde ontvangers en wielen... Van waar ik zit, zul je ze waarschijnlijk uiteindelijk allemaal hebben. Doe het goed, doe je onderzoek en koop de beste conditie die je kunt, er zijn nog steeds erg mooie exemplaren. Haal een winchester model 61.

 

Shop Simpsons, Simpson Ltd Ik doe het dagelijks. Hier is er nog een die ik leuk vind We Buy Guns Store ze hebben nu een degelijke Marlin 39.

 

Wauw, dat was nogal een bericht dat je daar had. Kortom, wat ik daaruit haalde was dat je in alles geïnteresseerd bent. Ik weet niet zeker waarom je een vuurwapen zou kopen met de bedoeling geld te verliezen. Wie doet dat nou? Maar je bent boos als de lokale wapenwinkel 900,00 wil voor een wapen van 700,00. De plek waar ik werk heeft veel wapens, groothandel, elk merk, elk kaliber, iemand zei 100 miljoen aan inventaris. We hebben precies 3 SA 22 op voorraad, kwaliteit 1. Drie. Dat zou boekdelen moeten spreken over hoe populair dat wapen is. 1 SA 22 AAA-kwaliteit. Duizenden wapens op voorraad en we hebben in totaal 4 wapens van het type dat je het meest begeert. Henry Repeating Arms daarentegen krijgen we elke week in palletladingen binnen. Slim geld zegt: koop een mooie Golden Boy.

 

Geen van beide. Ik heb net een Belgisch pistool uit 1973 gekregen voor mijn kleindochter (oké, ze is pasgeboren.... iemand moet het haar leren als ze in de dertig is) in GEWELDIGE staat voor $650 op GB... Blijf zoeken.

 

Ik heb twee Belgische SA22's, waarvan één van mijn vader was, en een Miroku uit de jaren 90. Ik heb de loop van de Miroku voorzien van schroefdraad voor een demper en hij is ook D & T voor een cantilever scope mount. Ik heb de Browning fabrieksbevestiging en ook een nauwe kopie die een Pickatinny rail is... Ik ga de laatste installeren om het gebruik van een thermische kijker te ondersteunen.

Hoewel de Belgische wapens meer verzamelbaar zijn en het geweer van mijn vader minder dan 1" op 50 yards schiet, denk ik dat een nieuwe Miroku net zo goed, zo niet beter is qua pasvorm en afwerking als een Belgisch geweer van dezelfde kwaliteit, en waarschijnlijk nauwkeuriger. We hebben in 60 jaar veel geleerd over het commercieel maken van lopen. Dus als je een geweer koopt om mee te schieten, ga dan voor een nieuwe Miroku.

 

Ik stem ook voor geen van beide. Voor mij is het leven te kort om genoegen te nemen met het kopen van wapens van dealers die er niet voor kunnen zorgen en ze beschadigen terwijl ze in hun inventaris zitten. Er zijn een paar dealers die tafels hebben op wapenshows die ik regelmatig bezoek en die niet voor wapens kunnen zorgen. Als ze ze een paar keer moeten in- en uitpakken, zullen de wapens onvermijdelijk beschadigd raken.

 

Nog een stem voor geen van beide.
Ik weet dat een wapen (of wat dan ook) bij gebruik wat krassen en vlekken krijgt. Dat hoort erbij. Maar ik geloof dat een „nieuw“ item 100% perfect moet zijn. Dus ik zou de „nieuwe“ afwijzen. En het klinkt alsof de oude gewoon te ruw is om veel waarde te hebben. Vooral met de gravures. Ik denk dat je er spijt van zult krijgen om een van beide te kopen.

 

Ik heb er een uit 1960, gemaakt in België. Het is een erfstuk en ik ben er dol op en zal het NOOIT verkopen of wegdoen. Ik neem het wel mee naar de schietbaan en hoewel het een schoon geweer is, is het gebruikt en dat is te zien. Het is een geweldig geweer en als ik het af en toe op de bank leg, groepeert het redelijk goed op 25 meter voor het schieten met ijzeren vizieren. (Heb geen goede ogen meer voor ijzeren vizieren op 100 meter). Maar als ik er gewoon een zou kopen om mee te schieten, zonder sentimentele waarde voor beide. Ik zou 100% voor de nieuwe modellen kiezen, vooral voor dezelfde prijs. Alleen al voor de geboorde en getapte loop. Biedt meer flexibiliteit. Zonder kosten voor u. Tenzij u wapens koopt als investering, is er naar mijn mening eigenlijk geen reden om het oudere model te kiezen.

 

Ik persoonlijk, een Miroku. Ik heb 5 van de SA's en 8 Winchesters van hen. Ze zijn allemaal uitstekend. Mijn laatste shotgun die ik kocht, keek ik heel goed naar een Browning Silver totdat ik zag dat hij in België was ontworpen en op de Filippijnen werd geassembleerd. Ik kocht in plaats daarvan een Benelli.

 

Stel dat je kon kiezen tussen een gloednieuwe Browning SA-22 van Bass Pro Shop voor $699 of een in 1963 in België gemaakte in uitstekende staat voor dezelfde prijs, wat zou je dan kiezen? Waarom? Wat zijn de argumenten voor beide. Ik zal de voorwaarden van elk uitleggen.

De nieuwe van BPS heeft al deuken en gebruikssporen omdat ze al hun geweren (Cabelas nu ook) verpesten door ze elke avond in de kluis te verplaatsen. (Je kunt dus geen perfect geweer meer krijgen van Bass Pro of Cabelas, ik heb het geprobeerd, dit is nu al drie keer. Ik ging een Sharps van $1800 kopen en die had al krassen in de kolf en de voorkant, ook geen korting, maar dat is een zijopmerking.) Ik zou waarschijnlijk de tijd kunnen nemen om te zoeken naar een echt "nieuw" geweer, maar dat kan maanden duren.

De in België gemaakte is bij de LGS voor dezelfde prijs van $699, gemaakt in 1965. Het is de blonde houtkleur die ik niet prefereer, maar ook niet haat. Ik weet niet of er ooit mee is geschoten, zo ja, dan niet genoeg om noemenswaardige slijtage te vertonen, behalve een flink aantal gebruikssporen en kluissporen op het hout. Het metaal is 99% perfect voor zover ik kan zien, ongerept en als je me zou vertellen dat het metaal NIB was, zou ik het geloven. Alleen het hout is niet perfect.

Het "slechte" aan de Belgische... Aan de onderkant van de laadhendel heeft de eigenaar zijn burgerservicenummer en een andere willekeurige code gegraveerd. Het is niet overdreven slecht, en het is niet zo diep als de keurmerken, maar ik weet zeker dat het niet de moeite waard is om op de oppervlakteslijper te zetten en het risico te lopen de keurmerken te verwijderen. Het lijkt er ook op dat er wat zeer kleine roest in het uiteinde van de houtnerf van de kolf is gekropen bij de kolfplaat, waar het een vlek van ongeveer 1/4" x 1/2" op de kolf heeft verkleurd. Uiteraard schaadt dit de verzamelbaarheid, maar ik ben daar niet al te bezorgd over, want ik wil hier wel mee schieten. Ik zou echter niet ongelukkig zijn als de waarde ervan behouden zou blijven of zou stijgen in plaats van af te schrijven, zoals de nieuwe in ieder geval in eerste instantie zou doen. Maar de "slechte" problemen zijn alleen merkbaar bij een fijne inspectie.

Ik merkte ook dat de gekartelde schroef op de loop voor demontage een beetje los zat, maar ik begrijp dat dat kan worden aangepast…? Ze wilden er niet mee rommelen.

Als het geen verzamelobject zou zijn, zou ik de kolf en de voorkant van de Belgische afhalen en het donkerder beitsen, maar dat zou niet slim zijn, ik snap het, en ik weet niet eens zeker of het een donkerdere beits zou accepteren, dat heb ik in het verleden op de harde manier geleerd. Dat is het enige negatieve dat ik kan zien, en dat is zeker subjectief.

Dus ik geef de voorkeur aan het uiterlijk van het nieuwe Japanse donkere walnoothout, maar ik geef de voorkeur aan het idee van het Belgische geweer voor een paar verzamelpunten... Ik heb geen bezwaar tegen de inkepingen in het hout van de Belgische, want ik weet dat ik deuken en krassen in een gloednieuw geweer zal maken, lang voordat ik er zelfs maar mee schiet, ik kan het niet laten. (De gloednieuwe BL-22 van mijn zoon heeft al twee deuken in de kolf en ik weet niet eens hoe ze daar zijn gekomen, er is nog niet eens mee geschoten.) Als ik een "verzamelaarsgeweer" zou kopen, zou ik het in bubbeltjesplastic wikkelen en in de kluis opsluiten, doodsbang dat ik het zou verpesten, wat ik, hoe hard ik ook zou proberen, zou doen. Dus hoewel ik van oude geweren hou, zou het me woedend maken om een "ongerept" geweer te krijgen en er dan een deuk in te maken, tot het punt dat het de ervaring zou verpesten.

Gezien de gelijke prijs, wat is dan de betere keuze?
Als het een no-brainer is, zou ik de Belgische nemen, maar als het "nou ja, het is niet zo gemakkelijk om te kiezen" is, dan zou ik waarschijnlijk voor de nieuwe Japanse gaan. Ik ben dol op alle Miroku-geweren die ik heb gezien, topklasse.

Als ik thuiskom, zal ik een paar foto's van de Belgische plaatsen.

Bedankt jongens.

Ik kan alleen uit mijn recente ervaring spreken. Ik kocht een Browning SA-22 gemaakt in Japan bij Cabelas/Bass Pro Shop en ze moesten het halen bij een andere winkel of hun belangrijkste distributiecentrum. Het kwam in perfecte staat aan. Het heeft vrij Grade 1 meubilair. Ik ben geen fan van gelakte kolven, maar aangezien het er fantastisch uitziet, zal ik het door de vingers zien. Ik ben bang dat als ik het bekrassen of inkepen, de afwerking moeilijk of onmogelijk te bedekken zou zijn.
Ik zou persoonlijk voor de nieuwe gaan. Maar als je toegeeft dat je het waarschijnlijk zult beschadigen, ga dan voor iets dat meer een natuurlijke walnootafwerking heeft, waarbij onvolkomenheden niet zo opvallen. Wat de Belgische van 1963 betreft... als je van plan bent er veel mee te schieten. Ik zou me een beetje zorgen maken dat de leeftijd een negatief punt zou kunnen zijn. Cosmetisch kan het er geweldig uitzien, maar je weet niet hoe het de afgelopen 60+ jaar is opgeslagen en verzorgd.

 

Ik kan alleen maar spreken vanuit mijn recente ervaring. Ik kocht een Browning SA-22 gemaakt in Japan bij Cabelas/Bass Pro Shop en ze moesten hem halen bij een andere winkel of hun belangrijkste distributiecentrum. Hij kwam in perfecte staat aan. Hij heeft mooie Grade 1 meubels. Ik ben geen fan van gelakte kolf, maar aangezien hij er fantastisch uitziet, zal ik het door de vingers zien. Ik ben bang dat als ik hem bekrassen of beschadigen, de afwerking moeilijk of onmogelijk te bedekken zou zijn.
Ik zou persoonlijk voor de nieuwe gaan. Maar als je toegeeft dat je hem waarschijnlijk zult beschadigen, ga dan voor iets met meer een natuurlijke walnootafwerking waarbij onvolkomenheden niet zo opvallen. Wat de Belgische versie uit 1963 betreft... als je van plan bent er veel mee te schieten. Ik zou me een beetje zorgen maken dat de leeftijd een negatief punt zou kunnen zijn. Cosmetisch ziet hij er misschien geweldig uit, maar je weet niet hoe hij de afgelopen 60+ jaar is opgeslagen en verzorgd.

De thread is meer dan twee jaar oud.
De afwerking is al vele decennia polyurethaan, geen lak.
Kleine defecten kunnen worden verwijderd met een polijstschijf, hoewel geweren als een nieuwe auto kunnen zijn. Zodra ze een deuk of een kras oplopen, zijn ze gemakkelijker om van te genieten. Je leeft met het defect en maakt je niet veel zorgen over de mogelijkheid van een ander.
Ik zou geen seconde aarzelen om met een oudere te schieten, en dat doe ik ook.
Ik ben de oorspronkelijke eigenaar van een model uit 1968.